نظارت اجتماعی

هر فرد در خلال اجتماعی شدن می آموزد در موقعیت های مختلف چه رفتار های قابل قبول و چه رفتار های غیر قابل قبول است بدین سان فرامی گیرد که چگونه میان الگو های رفتار مناب یا رفتار نامناسب تمایز قائل شود در حقیقیت نظارت اجتماعی دنباله فرایند اجتماعی شدن است نظارت اجتماعی به ابزار ها و روش های اطلاق می شود که برای وادار کردن فرد به انطباق او با انتظارات گروه معین یا کل جامعه به کار می رود . هرگاه نظارت اجتماعی در عمل تحقق پیدا کند رفتار فرد با نوع رفتار مورد نظر هماهنگ می شود نظارت اجتماعی به صورت متقابل نیز بین افراد اعمال می شود یعنی ما بر رفتار دیگران تاثیر می گذاریم و در مقابل دیگران نیز دیگران بر رفتار ما نیز تاثیر می گذارند.

 

اقتدار از نظر داندورف

در این پست می خواهیم اقتدار را از منظر جامعه شناس معروفی چون دارندورف بررسی و برای شما دوستان قرار دیم

اقتدار از نظر دارندورف

زندگینامه افلاطون

دوستان در این پست ما بحث کلی رو درباره افطلاطون خواهیم داشت چون آشنایی با فلیسوفانی چون سقراط و افلاطون و ارسطو برای فهم مطالب جامعه شناسی نقش مهمی را ایفا می کند در کار کل جامعه شناسان اگر توجه کرده باشد هر جامعه شناسی به یک فلسفه و فیلسوفی علاقه نشان داده اند. در زیر ما مطالب کلی در مورد افلاطون را خواهیم گذاشت

افلاطون در سال 428 ق. م در یک خانواده اشرافی و اصیل آتنی متولد شد. نام اصلی او«آریستوکلس» بود و نام افلاطون، بعد ها به خاطر پیکر تنومندش به او داده شد. وی یکی از بزرگترین فلاسفه جهان به شمار می رود. دوره جوانی او با دوره درخشندگی فرهنگ آتنی همراه بود و در همان دوران، یعنی در سن بیست سالگی با سقراط ملاقات کرد و شاگرد او شد. بستگانش اصرار داشتند که او به حرفه خانوادگی خود یعنی سیاست بپردازد، اما وقتی محاکمه و مرگ استادش را به دست سیاستمداران مشاهده نمود، سیاست را رها کرد. او در محاکمه سقراط  حاضر بود و اتفاقات آن را در آثار خود ثبت کرد. پس از مرگ استاد، افلاطون آتن را ترک نموده و به مناطق مختلفی نظیر مگارا و سیسیل سفر کرد که خطرات بزرگی هم برایش در برداشت؛ تا جایی که اسیر شد و حتی در معرض مرگ قرار گرفت؛ اما سرانجام آزاد شد و به آتن بازگشت.

افلاطون پس از بازگشت به آتن در سال 388 ق.م ، « آکاد می » خود را با هدف ترویج و تشویق بی طرفانه علم، در این شهر بنا نمود. آکادمی افلاطون را به حق می توان نخستین دانشگاه اروپایی نامید، زیرا در آنجا مطالعات و تحقیقات محدود به فلسفه محض نبود، بلکه رشته های وسیعی از علوم مانند ریاضیات، نجوم و علوم طبیعی را نیز در بر می گرفت. جوانان از شهرهای دور و نزدیک به آن جا می آمدند و علوم مختلف را فرا می گرفتند. یکی از همین جوانان، ارسطو بود که بعدها در زمره بزرگ ترین فلاسفه جهان قرار گرفت. افلاطون علاوه بر سرپرستی آکادمی و رهبری مطالعات، به تدریس هم می پرداخت و شاگردانش از درس های او یادداشت برمی داشتند. بسیاری از آثاری که از او باقی مانده، حاصل این یادداشت هاست.

 

کنش منطقی و کنش غیرمنطقی نظریه ای از ویلفرد پارتو

برای فهم نظام فکری پاره تو باید به مفاهیم کنش منطقی و کنش غیر منطقی(آرون، رمون، 1386) توجه ویژه داشته باشیم. رفتار هنگامی منطقی است که نسبت وسایل-اهداف در واقعیت عینی با این نسبت در خودآگاهی کنش گر مطابقت داشته باشد. (آرون، رمون، 1386) پارتو آن کنش هایی را منطقی می داند که وسایلی متناسب با اهداف را به کار برده و وسایل کار آن ها با هدف های مورد انتظارشان پیوندی منطقی داشته باشد. (کوزر، لیوئیس، 1386) «منظور ما از «کنش منطقی»، یکبار برای همیشه، این است که عملیات انجام شده، نه تنها از لحاظ کسی که فاعل آنهاست، بل از لحاظ کلیه کسانی که شناخت های گسترده تری دارند، منطقا با هدف های خود مربوط باشند، یعنی منظور ما از کنش منطقی آن نوع کنش هائی است که هم از لحاظ ذهنی و هم از لحاظ عینی معنای فوق را دارا باشند. سایر کنش ها را غیرمنطقی می نامیم که البته مقصود از آن بی منطقی نیست» (در ادامه مطالعه کنید)