اثبات گرایی

اثبات گرایی آموزه های است مبنی بر ابن که در علوم اجتماعی و در مورد خاص یعنی در کلیه انواع پژوهش های فلسفی،باید روش های علوم طبیعی را دقیقاً رعایت کرد . این واژه تــوسـط کلـود - هـنـری سـن سیمـون (1825 - 1760 )ارائه شد و توسط پیرو وی اگوست کنت ( 1857 - 1789 ) رایج شد . بدین ترتیب اثبات گرایی بر این فرض استوار است که تنها مجرای کسب شناخت، علم است. گروهی از فلاسفه که جمعاً به دایره وین شهرت داشتند در دهه 1920 و 1930در قالب اثبات گرایی منطقی کلیه گزاره ها غیر قابل آزمون از راه تجربه را رد نمود زیرا آنها را کلاً بیهوده می دانستند