رابرت پارک

رابرت ازرا پارک در چهاردهم فوریه 1844 در شهر هاروی‌ویل پنسیلوانیا به‌دنیا آمد، ولی در شهر ردوینگ مینه‌سوتا در غرب میانه آمریکا پرورش یافت، در همانجا دبیرستان و دانشگاه رفت، اما پس از یک سال این دانشگاه را ترک کرد و دانشگاه میشیگان را برای ادامه تحصیل برگزید

پارک پس از فارغ‌التحصیل شدن در 1887، به گزارش‌نویسی روزنامه و روزنامه‌نگاری که با علایق اصلاحگرانه‌اش سازگار بود؛ روی آورد و تا سال 1898 برای روزنامه‌هایی در مینه‌سوتا، دترویت، دنور، نیویورک و شیکاگو کار کرد. او به‌زودی این وظیفه خاص را به‌عهده گرفت که طی یک رشته مقالات، گزارش دقیقی از مسایل شهری را ارائه کند.

پارک در 1898 به این نتیجه رسید که ادامه تحصیل دانشگاهی می‌تواند دانش تجربی‌اش را در زمینه چگونگی شکل‌گیری اخبار گسترش دهد. لذا برای ادامه تحصیل در فلسفه به دانشگاه هاروارد رفت، زیرا امیدوار بود که از این طریق درباره ماهیت و کارکرد آن نوع دانشی که اخبارش می‌خوانیم آگاهی بیشتری یابد. وانگهی، او می‌خواست یک دیدگاه اساسی به‌دست آورد تا از آن طریق بتواند رفتار جامعه تحت تاثیر اخبار را به زبان دقیق و کلی علم، توصیف کند.

پارک برای مطالعات بیشتر به دانشگاه برلین آلمان رفت و در آنجا عمیقا تحت تاثیر جورج زیمل قرار گرفت. او به‌جز درس‌هایی که از زیمل گرفته بود، آموزش رسمی دیگری را در جامعه‌شناسی ندیده بود.

پارک سپس به هاروارد بازگشت و آخرین قسمت رساله دکترایش را نوشت و مدت یک‌سال در رشته فلسفه این دانشگاه به‌عنوان دستیار خدمت کرد. پارک به‌زودی تدریس در دانشگاه را به‌خاطر بیماری و دلزدگی از جهان دانشگاهی رها کرد و تصمیم گرفت به جهان انسان‌های معمولی باز گردد. او شرکت فعالانه در امور اجتماعی و تحلیل و توصیف اجتماعی را بر تدریس در دانشگاه ترجیح داد.

در سال 1914، نقطه عطف دیگری در زندگی پارک پیش آمد؛ که دوباره به کار دانشگاهی روی آورد. وی به پیشنهاد ویلیام توماس، پذیرفت که در گروه جامعه‌شناسی دانشگاه شیکاگو، در یک دوره تابستانه، درسی در مورد "سیاه‌پوستان آمریکا" ارائه دهد. او پس از مدتی به‌عنوان عضو ثابت همین گروه، به دانشگاه شیگاگو پیوست و تا سال 1936 در آنجا تدریس کرد.

او در شورای تحقیقات علوم اجتماعی و چند جامعه علمی دیگر عضویت داشت و نخستین رییس اتحادیه شهری شیکاگو نیز بود.