تمایزهای زیبایی شناختی و سرمایه فرهنگی

به اعتقاد بوردیو همانطور که گروه های اجتماعی در سرمایه مادی خود با یکدیگر تفاوت دارند در
سلیقه های خاص خود، مهارت ها و مجموعه اطلاعاتی که برای رمزگذاری و تفسیر موقعیت اجتماعی چون تحصیل و کار مورد استفاده قرار می دهند نیز متفاوت هستند. میزان تفاوت در سرمایه فرهنگی افراد و گروههای اجتماعی که در فعالیت های مربوط به اوقات فراغت ظهور می کند سبب می شود تا افرادی که دارای سرمایه فرهنگی غنی هستند نسبت به کسانی که از این نظر غنی نیستند، دارای سبک زندگی متفاوت باشند.

«مفهوم سرمایه فرهنگی به عنوان تمایلات زیبایی شناختی به استعداد و توانایی درک و رمزگشایی و نیز توانایی ارزشگذاری آثار هنری اشاره دارد و درک آثار هنری نیز بستگی به این دارد که فرد در یک دوره طولانی سرمایه فرهنگی مناسبی را در اختیار داشته باشد Kwon, 2007, 67)) در واقع از دید بوردیو آثار هنری که متعلق به طبقات برتر است، دارای کدهای پیچیده و آثار هنری که به فرهنگ عامه اختصاص دارد فاقد کدهای پیچیده ای هستند. بنابراین به همین خاطر است که هر کس نمی تواند هنر و یا موسیقی جدی تر مثل موسیقی کلاسیک را درک کند و برای درک آن باید بتواند از آن رمزگشایی کند و قدرت رمزگشایی را نیز سرمایه فرهنگی به فرد می دهد. در واقع «سرمایه فرهنگی ذائقه را شکل می دهد.» (Virtanen 2005 .2 ، نقل از موسوی، 1377 ، 60)

پس کسانی که این نوع سرمایه را به میزان زیادی در اختیار دارند بهتر می توانند پیام اثر را درک کنند و در نتیجه بیشتر به طرف آن گرایش پیدا می کنند.

از نظر بوردیو ذائقه چیست؟

بوردیو در کتاب تمایز، که از طرف انجمن بین المللی جامعه شناسی به عنوان یکی از ده اثر تأثیرگذار در حوزه ی جامعه شناسی در قرن بیستم انتخاب شده و اکوان (2002) از آن به عنوان «انقلاب کپرنیکی» در مطالعه طبقه و فرهنگ یاد می کند (Wacquant, 2002, 553) «با فلسفه زیبایی شناختی کانت و این ادعای وی که ذائقه های ما ذاتی و ناب و خالص هستند به مخالفت می پردازد و نشان می دهد که ذوق وسلیقه افراد شدیداً به موقعیت فرد در فضای اجتماعی که در آن قرار دارد بستگی دارد.» در این مهمترین نقدی که بوردیو به اندیشه کانت وارد می کند این است که «طبقات مختلف جامعه، ذائقه ها و سلایق فرهنگی متفاوتی دارند.» (Schinke 1 & Tacq, 2004. 54 ، نقل از موسوی، 1378 : 49)

سرمایه از نگاه بوردیو

سرمایه
به اعتقاد بوردیو ساختار اجتماعی یک جامعه پیشرفته را نمی توان تنها با بیان سلسله مراتبی ساده درآمد و سرمایه اقتصادی تحلیل کرد. بلکه «ساختار اجتماعی چنین جوامعی یک فضای اجتماعی پیچیده ای است که در آن انواع سرمایه ها براساس موقعیت اجتماعی گروه های اجتماعی توزیع شده است.» (Ibid , 316) از نظر بوردیو (1985) هر نوع دارایی، منابع یا کالاهایی که در جامعه دارای ارزش باشند می تواند نوعی سرمایه محسوب شود. بوردیو به سه نوع سرمایه اشاره می کند که عبارتند از: سرمایه اقتصادی (پول ، دارایی) سرمایه فرهنگی (دانش، مهارت، مدارک تحصیلی) و سرمایه اجتماعی (روابط و عضویت در یک گروه)
سرمایه اقتصادی
بوردیو اینگونه سرمایه اقتصادی را تعریف می کند. «دارایی ها و کالاهای لوکسی که به یک فرد تعلق دارد.» (Bourdieu, 1998. 70)

در ادامه بخوانید

دوستان نظرات تون در مورد مطالب نوعی افضایش انگیزس برای ما

پیر بوردیو

پیر بوردیو، جامعه شناس برجسته فرانسوی است. بوردیو نه تنها به بازسازی و تعریف مجددی از رشته جامعه شناسی و مردم شناسی کمک کرد بلکه سهم عمده ای نیز در آموزش و پرورش، تاریخ، مطالعات ادبی، زیبایی شناسی و سایر رشته ها داشته است.   در ادامه مطالعه